Daniël speelt op bord 8 met zwart de Spaanse verdediging, ook wel Ruy Lopez geheten. Hij komt wat passief uit de opening, waardoor hij tot zijn frustratie de hele partij moet verdedigen. Maar dat doet hij kranig en kundig. Zij tegenstander heeft moeite het juiste plan te vinden en zwart komt er goed uit. De stelling blijft dan de hele tijd gelijkwaardig.

Ondertussen is ondergetekende al klaar aan bord 4. Zijn tegenstander komt met de Londen-opening op de proppen. Nog niet heel geconcentreerd na de autorit, speelt zwart de aanbeveling van de bekende schaakyoutuber Agadmator (1. d4 Pf6 2. Lf4 c5 3. e3 Db6). Wit antwoordt met 4. Pc3 en nu is daar voor zwart de verleiding om te zondigen tegen de regel 'Neem nooit de pion op b2, ook al is het goed'. Ooit opgehitst door Agadmator kan Jurrian de verleiding niet weerstaan en hapt toe. Nu is Dxb2 in deze stelling inderdaad nog oké, maar dan moet je het wel goed kennen. Dat doet Jurrian niet helemaal, maar zijn tegenstander wil graag een dame vangen. Hij is echter te gretig en na 11. Pd3?? kost dat zijn paard op b5, waarna hij een zet later opgaf (0-1).

Op bord 2 is ondertussen iets misgegaan. De Taimanov-variant van het Siciliaans is Rick zeer vertrouwd. Maar even vergeet hij dat er een nuttig iets als een korte rokade bestaat en levert na 10. Te1 Dc7?? 11. Lb5+ Ld7 12. Dxd5 een stuk in. In de wandelgangen meldt Rick monter dat hij met een stuk minder speelt. Een teamgenoot vraagt: 'Gepland?' Rick: 'Dat weet ik nog niet'. Op het bord offert hij vervolgens pionnen om woedende lijnen tegenover de witte koningsstelling te openen.

Aan bord 6 bedient Bert zijn geliefde zwarte stukken. Na 1. b3 improviseert hij zich naar een acceptabele stelling, maar helaas is hij even niet alert op de vermaledijde diagonaal b2-h8: materiaalverlies. Maar ook Bert zet zich schrap volgens het principe: de aanval is de beste verdediging.

Zo vergaat het onze vier zwartspelers aanvankelijk.

Met wit krijgt Jan op bord 7 een Pirc-verdediging te verhappen. Jan weet wel wat hij daarmee aan moet en komt er gunstig uit. Maar na een iets te prematuur Lh6 staat het gelijk. De kastelen worden langs de d-lijn geruild en het ziet er remiseachtig uit met aan beide zijden twee dames, twee paarden, zeven pionnen en vanzelfsprekend nog beide monarchen.
Na 21. … Dd6? kan Jan toch ineens een pion winnen met 22. Dg5, maar hij lijkt niet meer op grote dingen te rekenen en speelt in plaats daarvan 22. Pd2. Zijn tegenstander ruikt de remisestal en biedt dameruil aan. Jan ontwijkt die, maar na 25. Pf6 is de krijgslust toch ook echt van hem geweken en accepteert hij de puntendeling in een gelijke stelling (1,5-0,5).

Ondertussen bouwt Emile aan bord 1 een zonnig voordeel op tegen met wit in een ruilvariant van de Caro-Kann-verdediging. Een krachtig paard op e5 domineert de zwarte stelling, terwijl zwart moet uitkijken dat zijn toren niet gevangen wordt. Ook de andere witte stukken staan actief en zijn pionstelling is gunstig. Zwart speelt 24. Tf5? met de gedachte 24. … Dxf4 25. Pe2+

Emile speelde hier het sterke 25. Td1! maar zonder te zien dat na 25. … Txf4? 26. Dxf4 Pe2+ 27. Kh2 Pxf4 28. Txd6 wit een toren meer heeft en dat 27. …Dxd1 faalt vanwege 28. Dxf7#. In plaats daarvan koos hij de afwikkeling 26. Txd4 Txe4 27. Txd6 Txe5 naar een volstrekt gelijkwaardig eindspel met twee torens, en accepteert het remiseaanbod van zijn tegenstander (2-1).

Ik heb het nog niet over Jeroen aan bord 5 gehad. Na een Londen-opening rokeren hij en zijn tegenstander allebei naar de damevleugel. De Nunspeter navigator met de witte stukken ontketent een pionnenstorm op de koningsvleugel en schuift een pion naar g6.
Dan brengt hij in bovenstaande stelling het paardoffer Pc3-b5. Het is het juiste idee, maar iets te prematuur uitgevoerd (nodig was eerst 20. exd5 exd5). Na 20. Pb5 vindt de zwartspeler namelijk het antwoord 20. … e5. Na 21. Pxa7 Kb8 22. Pxc6 bxc6 is de stelling nog steeds complex, maar volgens de computer is wits voordeel minimaal. Jeroen speelt 23. dxe5? fxe5 24. exd5 en offert daarmee een tweede stuk, de loper op f4. Hoewel dat niet correct is, lijkt de tegenstander erdoor van slag en blundert even later met 25. … exf4 25. dxc6 Db6? het paard op d7 terug.

Dit is de stelling is na 29. Dxf4+. Nodig is nu 29. …Ld6, maar na Kc7? maakt Jeroen het fraai af: 30. Txd7! Pxd7 31. Te1! Lf6 32. Da4 is het klaar. (3-1)

Omstreeks dezelfde tijd moet Bert aan bord 6 de strijd staken. Hoewel hij de partij met actief spel materieel weer bijna in evenwicht heeft gebracht (slechts een pion achter), houdt zijn tegenstander een te sterke aanval over (3-2). Het ziet er ook voor Rick aan bord 2 niet goed uit. Zijn tegenstander moest weliswaar veel tijd investeren om de druk te weerstaan, maar forceert uiteindelijk een gewonnen eindspel. De zwarte pion komt niet meer op tijd (3-3).

Anthon, altijd goed bij de tijd, speelt met wit aan bord 3 hetzelfde als Arjun Erigaisi (momenteel de op één na beste speler ter wereld) eergisteren deed: 1. e4 e5 2. Pf3 Pc6 3. Lc4 Pf6 4. d3. Dat noem je de Moderne Bisschopsvariant van het Italiaans. Anthons tegenstander houdt het rustig met 4. … Le7. En zo ging gaat het verder tot de volgende, onschuldig ogende stelling:

Wie verzint er nu dat je hier niet 13. Pxd5 moet doen maar óf 13. Lxd5 óf 13. Lb3 om niet in het nadeel te komen? De zwartspeler steekt zijn neus in de wind en snoof het blijkbaar heel lichtjes op. Na 13. Pxd5 Lxd5 14. Lxd5 Dxd5 15. a3 plaatst hij zijn (goede) loper op f6, manoeuvreert zijn overgebleven paard naar d5 om de witte geïsoleerde pion op d4 te blokkeren, en stuurt vakkundig aan op de verovering ervan
.
a 24. … Pd5-f4! is het bijna zover. Wit kan alleen met een actieve verdediging pionverlies afwenden: 25. Df1! met als pointe 25. … Txe1 26. Dxe1 en nu kan Lxd4 niet vanwege 27. De8+ en 28. De4+ met stukwinst. Anthon speelt evenwel 25. Dc4 en moet noodgedwongen met een pion minder verder. Zijn tegenstander blijft nauwkeurig en op zet 46 is het klaar (4-3).

Tot dan toe heeft Daniël de stand van het team nauwkeurig in het oog gehouden en zijn stelling standvastig verdedigd. Nu het voor het teamresultaat niet meer uitmaakt, verslapt blijkbaar zijn aandacht en ruilt hij verkeerd af. Dat kost ineens een stuk en daarna was opgeven het enig juiste (5-3, eindstand).

Op de terugweg in de auto werd er nog wat gemijmerd over wat we als team nu kunnen leren van deze nederlaag. Moeten we meer solide spelen zodat we niet in de opening worden overrompeld? Moeten we minder snel tevreden zijn met remise? Moeten we tegen ervaren spelers zo mogelijk aansturen op tactische in plaats van op positionele stellingen? Moeten we zelfbewuster zijn, maar weer niet overmoedig? Laten we allen een passende schoen kiezen en die aantrekken! Want van de vandaag bereikte laatste positie moeten we af!!

J.F.

Zaterdag 12 oktober mochten we uit tegen ZSG.

We waren allemaal op tijd aanwezig en nadat we welkom waren geheten, konden we beginnen.

Wij hadden zoveel mogelijk op rating/sterkte ingedeeld, maar helaas was dit niet het geval bij ZSG. Ze hadden op de eerste 2 borden mensen opgesteld met de laagste ratings en vanaf bord 4 hadden ze hun “kanonnen” opgesteld.

Wat ook opviel was dat er 2 ratingloze mensen bij ZSG2 waren, maar vooral bij ons ook 4 ratingloze mensen. Jeroen en Erik hadden natuurlijk al vaker met het eerste mee gespeeld, maar wachten nog (enkele partijen) op hun rating. Dat kan niet lang meer duren.

Maar de echte debutanten waren Daniël en River. Dus ook iemand uit de jeugd, volgens mij voor het eerst.

Dan de wedstrijd zelf:

Emile was al eerste klaar. Hij had maar 8 zetten nodig en kon toen een ongedekt stuk slaan. Zijn tegenstander gaf meteen op.

River speelde een leuke partij, maar moest nog duidelijk wennen aan het tempo, het moeten noteren en toch ook wel de sterkte tegenstander (rating 1725). Hij ruilde zijn witveldige loper en zijn pionnen stonden op zwart. Hij had een zwakke pion op d6 en had een zwakke onderste rij. Via een “offer” op d6 die geaccepteerd werd, was het opeens mat op de onderste rij en konden na 40 minuten de stukken opgeruimd worden.

De andere debutant Daniël had een ook een mooie partij. Na f5 op de derde zet  creëerde Daniël veel kansen in de opening. Met een dame en een loper op f7 en ook andere stukken die goed aanvallend stonden. Helaas nadat al zijn stukken goed stonden, wat het moeilijk de juiste weg te vinden en kon zwart met tempo zijn stukken ontwikkelen. Na een verkeerde inschatting kwam hij eerst 2 en later 3 pionnen achter. Maar de zwarte koning stond nog steeds slecht, dus daar richtte Daniël zich op. Hij won een pion terug en de kansen leken te keren. Maar helaas door een soort zettenverwisseling keerden snel de kansen en na een aantal (nadelige) ruilen kwam hij in een slecht eindspel terecht die uiteindelijk in een mat belandde.

Erik speelde zijn eigen systeem en kwam goed uit de opening. Tegenstander ruilde snel dames, maar dat pakte niet slecht uit voor Erik. Erik kon een pion winnen en leek het beste van het spel te hebben. Zijn tegenstander wist echter (met misschien wat hulp van Erik) op den duur alle stukken te ruilen, zodat er een eindspel overbleef met 5 pionnen tegenover 4 pionnen met ongelijke lopers. Erik ploeterde, ook gezien de stand, nog even door, maar uiteindelijk was het helaas niet voldoende en eindigde het in een remise.

Rick speelde tegen ex-clubgenoot Walter Borter. Rick won in een spanjaard een pion met actieve stelling. Zwart had zijn torens en dame nodig om gaten te dichten, terwijl Rick zijn torens en dame voor de aanval kon gebruiken. Hij brak de stelling verder open en won nog een pion en schoof dat vakkundig uit.

Jeroen had een mooie partij, maar de schrijver van dit artikel had het idee dat Jeroen het te mooi af wilde maken. In een soort van Pirc, kreeg Jeroen met wit een actieve stelling. Hij offert een pion op e6, terwijl de zwarte koning nog in het centrum staat voor aanval. Hij offert er ook nog een stuk en later nog 1 tegen aan om de aanval vol te houden. Maar de zwarte stukken doen “helaas” natuurlijk gewoon mee. De dame dekt f7, de loper op f5 dekt de belangrijke g6-pion en de torens konden ook in stelling gebracht worden. Hoe het uiteindelijk eindigde, heb ik niet gezien, maar Jeroen verloor helaas.

De zware last kwam dus op de schouders van Anthon en Jurrian. Allereerst Anthon. In een soort van Nimzo-Indische opening, leek het in een bloedeloze remise te eindigen. Er werd hier en daar wat geruild en de stelling leek in evenwicht te blijven. Toen ik weer eens keek, was het opeens een eindspel waar Anthon een pion minder had, met ieders een paard. Anthon verloor helaas nog een pion door sterk manoeuvreerwerk van zijn tegenstander, waar er helaas niks anders op zat dan op te geven.

Jurrian kwam in een damegambiet (slavisch), waar zijn tegenstander al snel met de g- en h-pion oprukte. Beide koningstellingen waren ook opmerkelijk. Wit stond op f1 en zwart nog op e8. Hij wist 2 pionnen te winnen en leek het winnen te kunnen afsluiten. Alleen een winnen partij afsluiten is nog altijd niet makkelijk. Hoe vind je de juiste voortzetting? Er zat een tactische winnende zet in met een kwaliteitsoffer, omdat Jurrian dan door kon lopen met zijn vrijpion. Maar mede door de consternatie rond de 40e zet, waar tegenstander naar het toilet ging nadat hij tijd er bij kreeg, maar eigenlijk zijn 40e zet nog had moeten spelen (blijkbaar dacht de klok dat Jurrians tegenstander wit had). Sportief als Jurrian is, heeft hij de partij niet geclaimd, want hij wil achter het bord winnen. Enkele zetten later geloofde beide spelers het wel en werd tot remise besloten.

Samenvattend een leerzame dag voor onze debutanten, maar al met al, mede dankzij de tactische opstelling van ZSG2, maar ook door ons eigen toedoen, hebben we ons tekort gedaan met een 5-3 nederlaag.

E.H.