In de tweede ronde nemen we het thuis op tegen de schaakvrienden van DSG Pallas uit Deventer. In de eerste ronde hebben we net verloren van Pegasus en in deze en de volgende ronde staan de zwaarste tegenstanders te wachten. Ruim voor de andere schakers uit Deventer de Pol hebben gevonden loopt Tonnie Rekveldt binnen. Hij schaakte vanaf 2008 bij ZZS!, eerst in het onvolprezen derde en daarna in het tweede om te eindigen in het eerste team. In de tussentijd was hij penningmeester en jeugdleider. In ‘13/’14 was hij en passant topscorer van het eerste met 5½ uit 6 (2e klasse OSBO), het seizoen erop won hij de Jan Weidebokaal om vervolgens te verhuizen naar Vaassen om later ergens onder Deventer terecht te komen en hij speelt nu dus bij Pallas.

Als de zaal gereed is en er wordt afgetrapt blijkt dat twee 2000+ spelers van Pallas er niet bij zijn en blijken we gemiddeld bijna even sterk te zijn. Het wordt een avondje van de gambieten: al snel hebben Emile, Karel en Mark om verschillende redenen een pionnetje gegeven. Die van Emile (pion a7) is eentje die ik nog nooit eerder heb gezien. Even later schaart Jeroen zich ook bij dit drietal.
Als ik tegen 21.15 uur een rondje maak constateer ik dat Erik wat beter moet staan. Mark heeft een stuk geofferd, ik heb gemist waarom en hoe; hij heeft nog wat aanval maar dat lijkt niet genoeg. Yurian speelt een potje worstelen tegen Tonnie: net als bij alle interne strijden die ze ooit hebben uitgevochten ook nu een rustige stelling op het bord met wat geduw en getrek. Ik heb net een kwaliteit gewonnen doordat Gerben te lang wacht met een keuze voor een rokade te maken en mijn stukken makkelijk de open lijnen en diagonalen vinden. Anthon is bezig om een aanval op de K-vleugel op te zetten in een poging de zwarten te matten. Jeroen heeft een typische Jeroenstelling op het bord; hij heeft vast en zeker weer wat moois voorbereid en beider stellingen ogen niet solide. Jan heeft een prima stelling met veelbelovende aanval op de K-vleugel. Emile probeert druk te ontwikkelen voor de geofferde pion.

En hoe loopt het af:
Anthon is als eerste klaar: de koningsaanval is doorgeslagen; prachtige partij en aanval van Anthon, het gaat goed met het schaken van de jonge vader. [1-0]
Ik weet mijn kwaliteit vlot te verzilveren. [2-0]
Bij Mark is zijn aanval afgelopen en neemt wit het initiatief over en wint. [2-1]
Erik mist wat kansen en het toreneindspel loopt remise. [2½-1½]
Emile zijn aanval wordt netjes afgeslagen waarna het snel is afgelopen. Analyse leert dat Matthijs de partij nagenoeg perfect heeft gespeeld, Emile heeft weinig laten liggen. [2½-2½]
Over de partij van Yurian meldt Tonnie: “teveel kleine slordigheden”. Navraag bij Yurian leert dat Tonnie inderdaad wat zaken over het hoofd heeft gezien waardoor de stelling en het materiaal niet meer in evenwicht was. [3½-2½]
Jeroen weet zijn stelling nog lange tijd een redelijk aanzien te geven met materieel evenwicht. Positioneel blijft Ferry Schroën beter staan en in het eindspel stort de stelling van Jeroen in elkaar. [3½-3½]