Cupavontuur in Wageningen
Karel Schoenmaker
In de eerste ronde van de OSBO-cup zijn we dit jaar gekoppeld aan Wageningen. In die regio heerst een redelijke schaakcultuur: Wageningen, Bennekom, Ede en Veenendaal liggen daar allemaal vlakbij elkaar met een behoorlijke vertegenwoordiging in de competitie. Wageningen 2 staat momenteel bovenaan in de promotieklasse en kent vooral en alleen 1900+ schakers; dat wordt dus een lastige opgave.
De wedstrijd wordt in de kerstvakantie gepland omdat een doordeweeks ritje naar Wageningen toch wel ver is: 18.30 uur vertrek uit Zwolle en niet eerder dan 01.30 uur weer thuis…. Yurian, Emile, Rick en Karel gaan de kleuren van ZZS! hier verdedigen.
In de dagen van hoog water en harde wind is daarvan veel overlast in Nederland: de balgstuw bij Ramspol is opgepompt, het Groninger Museum dreigt weer een beetje te overstromen en op diverse plekken wordt de kwaliteit van de dijken getest met dito problematiek dat er her en der iets dreigt te bezwijken. Gelukkig hebben onze landschepen daar over het algemeen weinig last van; behalve waarschijnlijk die ene auto die onderweg door hulptroepen uit een sloot naast de snelweg wordt getakeld.
Wij zijn ruim voor aanvang in Wageningen, hopend op een snel kopje koffie voordat we aan de borden kunnen gaan aanvallen. De werkelijkheid blijkt iets anders. Er zijn om kwart voor acht slechts enkele schakers van Wageningen aanwezig, en de eerste stap in psychologische oorlogsvoering wordt gestart: pas na ruim 5 minuten kunnen we van het zo gewenste kop koffie gaan genieten.
Om 8 uur beginnen we wel. Wageningen blijkt een gezonde club, op deze avond zijn er ongeveer 40 schakers aanwezig om hun wekelijks potje te spelen. Wij spelen in een hoek van de zaal en loten wit op een en drie (Emile en Karel) waardoor Yurian en Rick de zwarte stukken mogen gaan bewegen.
Zoals de partijen verlopen kunnen we het best benoemen door de woorden van Martijn (teamleider) die na afloop stelt: “de eerste twee uur waren we er absoluut niet gerust op, en pas om half twaalf hadden we het idee dat het binnen was”. De partijen beginnen met over het algemeen excentrieke openingen: Rick krijgt Pf3 (de Bird) tegen zich; Emile speelt zijn vertrouwde systeem (ken de naam niet) met o.a. e4 en f4; Yurian speelt tegen een Pirc in de voorhand; Karel speelt de Alapin en krijgt een hele snelle draakvariant tegen zich.
Na de opening duurt het een hele tijd voordat er tekening in de strijd komt. Rick krijgt eerst een dubbelpion die hij vervolgens weer oplost. Zijn stelling lijkt wat gammel, en er zijn duidelijk wederzijdse kansen in de stelling. Emile en Robin van Leerdam doen er heel lang over om iets te ruilen, pas tegen half tien gaan de eerste stukken het doosje in. Daarvoor stond het hele centrum vol met een lastig door te rekenen stelling, en bovendien een stelling waar ik niets van begrijp zodat ik er verder ook weinig over kan zeggen. De vraag bij hem is hoe de stelling precies opent en wie de open lijnen gaat bezetten. Yurian heeft een zeer prettige stelling en lijkt een klein voordeel te hebben omdat hij de open d-lijn in bezit heeft. Karel speelt redelijk solide tegen de versnelde draak in de Alapin (onbekend voor mij natuurlijk). Uiteindelijk spelen ze ruim 10 zetten theorie (zoals na thuiskomst blijkt), en er ontstaat een middenspel met open lijnen op c en e en twee isolani op d4 en d6.
Vanaf dat moment merken we het tweede deel van de psychologische oorlogsvoering van Wageningen. De temperatuur in de speelzaal is inmiddels opgelopen tot subtropische temperaturen. Ogenschijnlijk hebben de Wageningers daar weinig last van, zij waren er op voorbereid. Wij hebben daar wel last van, vooral Emile en Karel zijn daardoor veel in het bargedeelte te vinden.
Pas tegen tien uur, half elf komt er tekening in de stellingen. Rick countert bekwaam en het is misschien allemaal houdbaar. Hij mist een vervelend zetje van wit waarna hij kan berusten in pionverlies of kwaliteitsverlies. Hij kiest volledig terecht voor het laatste; wellicht op stelling maar zeker psychologisch zeer sterk. Zijn tegenstander moet daarna een ‘gewonnen’; stelling winnen met een toren tegen loper met veel ander materiaal op het bord. Bij Emile is inmiddels een lijn open: de e-lijn. Zijn stelling ziet er niet al te goed uit omdat hij ge-e-lijnd wordt.
Yurian heeft een matige voortzetting gekozen waardoor hij een gecreëerde vrijpion op d3 verliest en daardoor gaat hij een lastig eindspel in.
Karel had een prettige drukstelling en gaat op de verwikkelingen in: hij wint een loper tegen twee pionnen. Dit wordt even later drie pionnen waarbij het laatste gevaarlijke stuk van zwart eraf gaat.
In het eindspel en tijdnood vallen de beslissingen; achtereenvolgens:
Emile wordt inderdaad ge-e-lijnd en gaat er duidelijk af. (0-1)
Karel heeft na loper tegen drie pionnen wellicht de zware stukken te snel geruild. In het eindspel wint hij niet snel pionnen, en als zijn laatste pion eraf gaat staat er een 100% remise stelling op het bord. (½-1½)
Rick blijft dapper strijden met de kwaliteit minder. In het eindspel wint hij er een vol stuk bij. Daarna is het pleit snel beslecht. (1½-1½)
Yurian had al een matige stelling, en de daarbij komende tijdnood geeft duidelijkheid over de afloop. (1½-2½)
Een nipte nederlaag dus. Gezien het vertoonde spel was een
2-2 uitslag ook goed mogelijk geweest, dan hadden we de beslissende vluggertjes mogen spelen .
Nu gaan we toch een beetje gedesillusioneerd naar Zwolle, alhoewel we ook weten dat dit ook een prima resultaat is. Volgend jaar weer een bekeravontuur!